Wykreśl 212 KK

  Serwis pieniny24.pl przystępuje do akcji wykreśl 212 KK

 

Podczas kampanii, chcemy wskazać na to, że przestępcą z art. 212 kk może zostać każdy obywatel, zwrócić uwagę na wiążące się z tym zagrożenia dla swobody wypowiedzi oraz przedstawić alternatywne metody egzekwowania odpowiedzialności sprawców zniesławienia.



Rekompensaty za zniesławiającą wypowiedź można dochodzić bez przeszkód na drodze cywilnej, gdzie perspektywa uzyskania satysfakcjonującego zadośćuczynienia jest większa, nie zachodzą zaś negatywne skutki wymierzenia kary kryminalnej.

Postulaty skreślenia art. 212 kk można już było usłyszeć z każdej niemal strony sceny politycznej. Podobnie przemawiali w tej sprawie – choć w różnym czasie i okolicznościach – Aleksander Kwaśniewski, Julia Pitera, Jarosław Kaczyński i Janusz Palikot. Skończyło się na obietnicach. Bardziej konsekwentny jest Europejski Trybunał Praw Człowieka, przed którym Polska regularnie przegrywa sprawy związane z wymierzeniem sankcji karnej za zniesławienie. Wątpliwości nie pozostawia również ranking wolności prasy „Press Freedom Index” organizacji „Reporterzy bez Granic”, w którym Polska uplasowała się na 32 miejscu, dając się wyprzedzić większości państw UE, a nawet Ghanie czy Trynidadowi i Tobago.

Z tych względów chcemy zebrać jak najwięcej  przedwyborczych deklaracji polityków co do dekryminalizacji zniesławienia. Po wyborach z kolei będziemy czuwali nad ich rozliczeniem.

Ochrony reputacji, wizerunku można obecnie dochodzić na drodze procesu  karnego z art. 212 kk lub na drodze cywilnej z art. 23-24 kc. Kampania  “Wykreśl 212 kk” ma na celu wskazanie szkodliwość oskarżania z art. 212 kk.  Proces karny wiąże się z daleko idącymi dolegliwościami, stawia oskarżonego w nierównoprawnej pozycji. Karanie za słowo sprzeczne jest z europejskimi standardami ochrony swobody wypowiedzi. Art. 212 kk jest nazbyt często wykorzystywany przez polityków w celu “zamykania ust” osób ich krytykujących. Ochrona cywilna powinna im wystarczać.

Art. 212 kk




Art. 212 kk


§ 1. Kto pomawia inną osobę grupę osób, instytucję, osobę, prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego.

źródło: www.wykresl212kk.pl